မေန႔က ႐ုံးအၿပီး ခပ္ပ်င္းပ်င္းရွိတာနဲ႔ ဖန္တီးရာက startup meetup ကို ေရာက္သြားပါတယ္။ ပြဲစတာနဲ႔ ေရွ႕က ေဆြးေႏြးေနတဲ့ ျမန္ဆန္ startup က အစ္ကိုႀကီးက ေငြျပတ္သြားလို႔ ဆက္ရွင္သန္ဖို႔ မနည္း ႐ုန္းကန္ေနရေၾကာင္း ညည္းျပပါတယ္။ သိပ္မၾကာပါဘူး ေဘးကို startup တစ္ခုမွာ လုပ္ေနတဲ့ အသိငနဲတစ္ေကာင္ ေရာက္လာၿပီး ကုမၸဏီက လစာမရတာၾကာလို႔ ဘိုင္ျပတ္ေနေၾကာင္း ငိုျပျပန္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ပြဲအၿပီး လူစုညစာသြားစားၾကဖို႔ ဖန္တီးရာက startup ထရိန္နာ အစ္ကိုႀကီးကို ေခၚေတာ့ အားရစဖြယ္ အိတ္ထဲက တစ္ရြက္ထဲေသာ ပိုက္ဆံတစ္ေထာင္တန္ေလးကို ထုတ္ျပၿပီး မခ်ိျပဳံး ၿပံဳးရွာပါတယ္။
ဒါနဲ႔ မျဖစ္ပါဘူးေလဆို အဲဒီ startup ေဘးဒုကၡသည္ အားလုံးေခၚ KFC ခ်ီတက္ၿပီး ကိုယ့္မရွိမဲ့၊ ရွိမဲ့ ပိုက္ဆံေလးေတြနဲ႔ ဝယ္ေကၽြးၿပီး ထိုင္မယ္ႀကံေသး၊ voting အက္ပ္ေတြေရး နာမည္ႀကီးေနတဲ့ ညီငယ္ startup သမားတစ္ေယာက္ ထပ္ေရာက္လာၿပီး သနားကမားနဲ႔ ျပင္ဦးလြင္ျပန္ဖို႔ ကားခ မရွိေတာ့ေၾကာင္း ေျပာျပန္လို႔ အိတ္ထဲမွ တစ္ရြက္ထဲ က်န္ေတာ့တဲ့ ငါးေထာင္တန္ေလးထုတ္ ဝယ္ေကၽြးလိုက္ ရျပန္တယ္ဗ်ာ။ ဒါေတာင္ ေနာက္ startup သမား တစ္သိုက္ ေဘးေရာက္လာေသးတာ ပိုက္ဆံလည္း လုံးဝ, မက်န္ေတာ့လို႔ ႐ူးသလိုနဲ႔ မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ လိုက္ရပါေသးတယ္။
ဒီလို အျဖစ္သနစ္ေတြေၾကာင့္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ startup ဘိုးေအႀကီး ကိုရာဗီလည္း စိတ္နာနာနဲ႔ ဘုန္းႀကီးဝတ္သြားတာ ေနမွာပါ။ ေျပာခ်င္တာက ေနာက္ေနာင္ startup သမား ျမင္သတိထား ေဝးေဝးက ေရွာင္ၾကဖို႔ပါ။
